دیوث شناسان لمپن

این مطلب کمی دیرتر از زمان نگارشش یعنی نهم مرداد ۹۵ در این درگاه شخصی منتشر میشود فقط از باب ثبت شدن و ماندن و واکنش به مطلب نگارنده ی لمپن جریده ی لثارات الحسین درباره ی پوشش و نوع حضور هنرمندان در جشن سینمایی حافظ .

این چند خط را از این باب نوشتم که در میان شهر شلوغ و انبوه هفت تیر کش ها اسلام ناب سلاخی نشود
دیوث کیست؟!
دیوث هرکه هست به خودش مربوط است
کدام دهان تندروی کج اندیشی به خود اجازه میدهد درسایه ی حکومت دینی به اسم امربه معروف شعبان بی مخ بازی درآورد؟! مگر شهر هرت است؟!دیوث هر که هست باشرف تر از کسی است که به یک مسلمان توهین می کند و به ناموسش انگ هرزگی میزند..!
به استناد فرمایش رسول الله مردی دیوث است که زنش زنا میدهد و او خود را به بی تفاوتی میزند و مردی که زنش حد رابطه با مردان نامحرم را ندارد و او خودش را به بی تفاوتی میزند آیا کسانی که در ملاء عام و از یک تریبون رسمی به آنها دیوث اتلاق شد این شاخصه را دارند؟؟!!طراح این توهین چطور این را اثبات میکند؟؟
اصلا بیاییم محضر خداوند وقیامت را بی خیال شویم در همین دنیا و همین روز حاضر چطور این شاخصه و شرایط را بر کسانی که دیوث خطاب شدند بادرج عکس اثبات میکنید؟؟مگر لغات و بار معنایشان بی حساب و کتابند که بزن در رویی باشد؟
چه کسی به شما اجازه میدهد زیر سایه واژه پاک و قرآنی حزب الله و بنام اسلام انگشت به چشم مردم مسلمان کنید و حساب بی حساب؟؟!!چه کسی به شما اجازه میدهد آبروی اسلام را ببرید؟
در کشوری که رهبرش قائل به رفتارهای ایجابی در اخلاق است و در تریبون عمومی اعلام میکندنقل به مضمون "کسانی که حجابشان مناسب نیست یک عیبی دارند که آشکار شده من هم عیبهایی دارم که پنهان است ولی دل آنها با خداست قلب آنها مومن است حق ندارید به آنها توهین کنید امر به معروف کنید ولی بازبان مهربان نه با لحنی که نفرت و دوری آورد"
چطور عده ای اقلیت حرف ایشان را لگد مال میکنند و شعبان بی مخ وار چماق در هوا می گردانند؟!!!
با حساب و کتاب شما نیمی از این امت دیوث اند!!!!
اگر تند روی ها نبود، اگر تحجرها نبود، اگر گند کاری های بنام دین نبود، اگر کفتارهای چسبیده به بیت المال و فیش های حقوقی شان نبودند، اگر زهد فروشی قیمتی نمیشد واگر صداقت و راه و لحن امیرالمونین را در بین مردم منتشر میکردیم به جای این شکاف عمیق همگان از حد مشخصی از معارف ناب بهرمند میشدند و امروز استاندار بهتری برای پوشش با نگاه اسلام را انتخاب میکردند اما چه کنیم که برآیند راهی که طی شد امروز این شرایط را موجب شده و کسی حق ندارد با چوب و توهین و دگنک باورهایی را یک شبه تغییر دهد
مگر به منش و لحن و راه علی ع بقیه راه ها ره تاریکستان است وبس ...
حالا برای جشنی که از هر حیث به لحاظ دربرگیرنده گی و داشتن چتری به وسعت تمام سلیقه های زیر سایه ی جمهوری اسلامی ایران به جشنواره ی فجر می ارزد، وزیر احضار کنند و وکیل عزل کنند و برگزار کنندگان را لگد بزنند که را با چوب از میهمانان پدیرایی نکردید که دیوث وارد مراسم نشوند چیزی درست نخواهد شد.
بس است دیگر برگردیم به رسم علی به لحن علی ع برگردید به اشداء علی الکفار و رحماءبینهم
برگردید به اسلام ناب تا همه چیز اصلاح شود..

مردم به درک !

به بهانه نمایش آخرین اثر داریوش مهرجویی درجشنواره فیلم فجر 32

مهمترین تئوری پیش برنده روشنفکری چه ازنوع اصل فرنگی اش چه ازنوع قلابی وطنی اش تئوری طلایی سه کلمه ای" مردم به درک" است. نمی دانید که این سه کلمه چه اعجازی می کند.بعدازمدتها یاد این سه کلمه افتادم درست درلحظاتی که داشتم آخرین فیلم داریوش مهرجویی "اشباح" رومی دیدم.

سال قبل بعدازنمایش فیلم "چه خوبه برگشتی" وقتی حال و روز منتقدان وسینمانویسان وحتی چهره ی برخی سینه چاکان استادرو هنگام خروج ازسالن میدیدم که چقدرعصبانی وبهت زده بیرون آمده ویک یک سیگارها روشن می شود گفتم این جماعت قلمشان کاری خواهد کرد که برای سال آینده استاد دست وپایش را جمع کند وبه ادب همین منتقدان هم که شده کمی برای کیفیت اثربعدی اش وقت بگذاردوبرای وقت مخاطب ویا حداقل برند خودش ارزش قائل شود.

اما چه اعجازی دارد این قانون طلایی"مردم به درک" که کار انسان را بسی آسان میکند.کافی است هنگام نگارش فیلمنامه وبعدهنگام آغازپیش تولید وبعد درآغازفرآیند تولید چشمانت را برای لحظاتی روی هم بگذاری وبا تمام وجودبگویی "مردم به درک" آنوقت خواهید دید که این جمله درخلق یک اثر چه اعجازی می کند.خواهید دید که ازشروع نگارش فیلم تا پایان تولیدش کمتراز یکماه طول می کشد خواهید دید که بعداز دهن کجی مخاطب به اثری مثل "چه خوبه برگشتی" بلافاصله می توانی به اشباح فکر کنی وحتی خواهید دید که میتوان فرا منتقد، فرامردم واساسا فرا انسان باشی وهیچگاه برای جلسه پرسش پاسخ رسانه ای اثرت درکاخ جشنواره حاضرنشوی وشأن خوداجل مردم منتقدان بدانی .

همه میتوانید برای یکبارهم که شده این قانون طلایی را امتحان کنید وببینید که چطورعزیز می شوید ،استاد می شوید برای هرکارتان زود سرمایه گذار پیدا می کنید وکلی برکات دیگر.

بیایید همه باهم برای وقت مردم وپول مردم ارزش قائل نشویم وهمگان را به مسخره بگیریم فقط با درک قانون طلایی"مردم به درک".

نوستالژی دوست داشتنی

روایت مسعودکیمیایی از تهران دهه ی بیست وسی وچهل وپنجاه ونوع زیست او ومواجهه اش با مقوله ی رفاقت ومحله وسینما وادبیات وموسیقی برای من همیشه جالب بوده است ازاین رو دوگفتگوی او را به یک جزوه ی 9 صفحه ای pdf تبدیل کردم برای علاقمندان .این دوگفتگو یکی درروزنامه اعتماد ودیگری درهفته نامه «نمایه تهران» منتشرشده که متن آن ازکافه سینما بازیابی شد. 

برای دانلود این فایل pdf روی عکس مسعودکیمیایی کلیک کنید:

مادوتا روکجامی بری؟

به بهانه مصاحبه اخیررضاکاهانی با خبرنگارایسنا

داشتم اخبارسینمارو تو یکی ازسایتها نگاه میکردم به یه خبرجالب برخوردم .رضا کاهانی به خبرنگارایسنا گفته بودبهار93 برای ساخت فیلم به ایران برمی گرداماگرشرایط باشه!

یاداین لطیفه افتادم که آرنولد رو پلیس گرفته بود غضنفر دوید وگفت ما دوتا رو کجا می بری؟!

فارغ ازدلسوزی برای غضنفر پرواضح است که غضنفرازاین کار درصدد مهم جلوه دادن خودوالتیام عقده های پنهان زندگی خودش بوده است.

درسینمای ایران یا باید فیلمسازی باشی که خودت وفیلمت قواره ی توقیف باشد وآنوقت مشهورتروخبرسازترمی شوی وچشمها منتظر رفع توقیف فیلمت می ماندویا درغیراین صورت برای مهم شدن وخبرساز بودن والبته برفوش شدن باید به غضنفربازی روی آوری.یعنی بیخودی مصاحبه کنی واین طرف وآن طرف بگویی که آه حکومت با من مشکل داردمرا توقیف کرده اند آه می خواهند مرا توقیف کنند آه مطمئن نیستم فیلمم را درجشنواره فجر نمایش دهند .آه آه آه..

این رضای عزیز ما از دسته ی دوم است جالب است خاطراتی که ازرضا درذهن دارم مثلا اینکه اساسا رضا کاهانی شدنش درهمین هشت ساله ی دولت احمدی نژاداست وهمه ی غرغرهایش هم به همین سالهاست واین ازعجایب مدیریت فرهنگی درجهان است .دست به عصاتر با فیلم آدم وآنجا وبیست شروع کرد واین آخری ها به "بی خودوبی جهت" رسیدکه اکران فیلم آخرش مقارن بود با اکران من مادرهستم فریدون جیرانی واعتراض عده ای ناشی به فیلم فریدون همان روزها از خبرنگاری شنیدم که رضا دوست داشت به فیلم او فحش دهند وبه اواعتراض کنند که گروه ناشیان مشغول کاردیگری بودند.

رضا دوست داشتنی است ازاین حیث که بریک تخصص تمرکز می کند واین شاخه وآن شاخه نمی پرد.تخصص رضا رکیک سازی درسینمااست .یادم هست سر فیلم "اسب حیوان نجیبی است" بهش گفتم فیلمت خیلی رکیک است اگرکسی با مادروخواهرش به سالن برود ازدیدن آن شرمنده می شودگفت سینما همین است فرق دارد باتلویزیون مخاطب نرود وبلیط نخرد!!

رضادوست داشتنی است والبته مقاوم ازاین حیث که سالی چندین فیلمنامه به ارشادارائه می کردوتنها یکی ازآنها پذیرفته می شد وآن یکی یکی ها همین کارنامه ایست که حالا دارد.می گفت من منت دولت رانمی کشم دیجیتال فیلم میسازم تادوربین 35 میلی متری فارابی رانگیرم کاری به من نداشته باشند به جای سالی یکی سالی دوسه فیلم میسازم.

رضا کلاً دوست داشتنی است این مصاحبه ی آخرش هم که خیلی مزه داد،سال قبل خودش به خودش گیرداد واز ایران رفت به فرانسه فیلم بسازد که مثلا اینجا دیگر جای من نیست وحالا خودش دارد برمی گردد که به قول خودش اگر شرایط باشد فیلم بسازد بالاخره مدیریت سینما عوض شده وبوی کباب می آید .

مایه چنین مردمی هستیم...

یک گفتگوی مفصل کمتردیده شده بابهرام بیضایی مربوط به سال1351+دانلودفایل

این گفتگو با بهرام بیضایی مربوط میشه به سال 1351 ماهنامه فرهنگی هنری رودکی شماره 8و9که کمتردیده شده به نظرم جالب اومد وبه همین خاطر اون رو به صورت یک جزوه ی 9 صفحه ای pdf ویرایش وآماده کردم برای علاقمندان . میتونیدازلینک زیردانلودش کنید:

برای دانلودفایل pdf گفتگوی بهرام بیضایی به سال1351روی تصویرش کلیک کنید

سینمایی که گربه دزدهایش قراراست با چوب سلحشورحساب کارخود را بکنند!!

به بهانه ی اظهارنظرفرج اله سلحشوردرباره فساددرسینمای ایران..

چندی است یک اظهارنظرعجولانه ازیکی ازسینماگران پیرامون فسادحاکم برفضای عمومی سینما جنجالی برخروجی خبرگزاری ها ایجادکرده وطی هفته های اخیرواکنشهایی ازطیف های گوناگون سینمابه گوش میرسدالبته عده ی زیادی هم ساکت اند ،شاید درحال تامل اندکه اصلا فرج اله سلحشورچه می خواست بگویید که اینچنین ناگهانی وعجولانه حرفش رادرپس واژه ای درشت وغم انگیز بارسینما کرد.عده ای هم که هرچه بشود مسئله ی اصلی شان همان غم نان است کاری به کارکسی ندارند.امابعدازانتشارمتن کامل آخرین مصاحبه جناب سلحشوربدنیست چندجمله ای درپاسخ به ایشان بگویم تا هم او وهم برخی اهالی سینماسردرگم این واژه بازی ها نشوند.
جناب سلحشور عزیز گفته اید من خودم را از اهالی این سینما نمی دانم دقیقا چون خودرا از اهالی این سینما نمیدانی می خواهی درد سالیان دراز این سینما را به مدد بدوبیراه درمان کنی توخودرا آنطرف جوی میدانی وسینما واهالی اش را این طرف جوی وتا اینگونه است به کاه دان خواهید زد. منتظرید امام عصرارواحنا فداه ظهورکنند وسینمای دلخواه شما را با خود بیاورند تا شما خود را از اهالی آن بدانید؟

چه برمسند قضاوت نشسته ای؟ یکبار درشتی بارسینما می کنی فردایش تبصره ی عذرخواهی ازکیسه ات درمی آوری یکبارهم که می گویی ده نمکی ازنظرمن جزو مومنان وصالحان نیست ودوست دارد هردو طرف را داشته باشد! می شودبفرمایید کدام دو طرف؟ تقسیم بندی شما چگونه است ؟ وچرا به قضاوت نیتهای آدمها نشسته اید ؟ نیت ده نمکی مال خودش ما حق ورود به نیت افراد را نداریم چطور اورا متهم می کنید به چیزی که اتفاقا با همه ی سینما نابلدی اش درهرسه فیلمش یک حرف برای گفتن داشت وآن اینکه یا حسینی باش یایزیدی حالا شما می گویی او دوست دارد هردو طرف را داشته باشد؟ 
برادر ارجمند گفته اید خیلی ها دوست ندارند اشکالات سینما مطرح شود آیا شما اشکالات سینمارا مطرح کردید؟ آن عبارت غم انگیز که بارسینما کردید اشکالات سینما را برطرف کرد؟گفته اید چوب را که برداری گربه دزده حساب کارخودش را می کند آیا آنهایی که در مقابل عبارت غم انگیز شما موضع گرفتند همان گربه دزده هستند؟ وآدمهای خوب را کسانی معرفی کرده اید که درپشت صحنه های کارشما جلف بازی درنیاوردند واگر آنطرف تر جلف بازی درآورند همان گربه دزده می شوند؟
سینمایی که درآن بسیارند افراد که بدون فیلنامه به سختی 20 جمله ی درست ودرمان با ساختار ادبی سالم کنارهم می گویند واین ناشی از عدم مطالعه وسطح علمی آنان است وسینمایی که اگر روند مصاحبه ها ازفضای شخصی ودرونی بازیگرانش را بررسی کنی به یک کد مشترک روانشناختی دراکثر عزیزان می رسی وآن یک خلا شخصیتی است ومضمون همه حرفها این است که" بازیگری را انتخاب کردم تا دیده شوم" وپیرو این دیده شدن برخی به هرقیمتی وجودشان را پای معامله برده اند. سینمایی که فقط پسوند معاونت آن کلمه اسلامی است وعوامل آن دین خود را دارند.عواملی که تعریف محرم و نامحرم را، تعریف حیا را ،تعریف بندگی را ازجیبشان درمی آورند وشاید امروزبه ازای هرسینماگر مایک دین مجزا داشته باشیم،عواملی که اگر 24 ساعت مدام سر ضبط باشند درپایان روز به تعداد تک تک آنها 17 رکعت نماز قضاء تحویل خواهی گرفت وسینمایی که درآن مردان به پز روشنفکری مفهومی به نام غیرت را قیمه قیمه کرده اند وزنان درآن به استناد همان پز روشنفکری گاه به گونه ای لباس می پوشند وخودآرایی می کنند که نابینایان هم تحریک می شوند، سینمایی که درآن بسیارند مردان وزنان که شیوه ی زندگی شخصی شان می طلبد تاپایان عمرمجرد باقی بمانند، وسینمایی که اگر اسم خدا رادرآن ببرید و از مذهب بگویی امل وعقب مانده تلقی می شوی با بد وبیراه امثال شما درست نمی شود جناب سلحشور. 
تا حال همه ی ما خوب نشود وبه این مفهوم نرسیم که ما سینمایی منحصر به فرد داریم مختص ایران اسلامی وسینماگر دراین مدل ازسینما باید از دل مکتب وکنج مسجد وسر سجاده پرورش یابد هیچ گاه بااین چوبهای ناشیانه هیچ گربه دزدی حساب کارخودرا نخواهندکرد.امید به روزی که حال همه ی ما خوب شود.

برای گلشیفته ی سینمای ایران

سلام گلشیفته جان حال همه ی ما خوب است ملالی نیست جزخبرهای تو که به ایران می رسد. خبررفتنت ونماندنت ، خبرترجیح اینکه شهروند فرانسوی باشی تا شهروند ایرانی خبر نقش هایی که درهالیوودکارکردی که تراز پنجاه تای آنها روی هم به یک پلان میم مثل مادرت یا سنتوری ات نمی رسد. خبرپله پله نزدیک کردنت به استانداردهای رختخوابی کمپانی های جهود هالیوود، خبرمصاحبه ی غرورآفرینت به عنوان یک زن شیعه ی ایرانی با مجله ی فرانسوی "ووگ" وابراز تنفرت ازحجاب وچاپ آن تصویر خوش قواره ات باز به عنوان یک زن مسلمان شیعه درهمان مجله به عنوان تبلیغ مدولباس واین خبر آخرت که شوق را برجان همه ی ما آورد انتشارتصویر نیمه برهنه ات برمجله ی "مادام فیگارو" که براستی نشان داد شعاری که برهمه ی ورودی های ینگه دنیا نوشته اند دروغ نیست آری واقعا آمریکا سرزمین فرصتهاست نه امریکا بلکه همه دنیا غیراز ایران سرزمین فرصتهاست وتو چه خوب از فرصتها استفاده کردی. البته درهمان فرانسه ی شما چند وقت پیش یه زن مسلمان به خاطر حفظ حجابش از تدریس درمحل کارش محروم شد ولی حجابش را برنداشت بیچاره بلد نیست ازفرصتها استفاده کند!
وتو گلی جان چه خوب از فرصتها بهره بردی که خانواده ات هم انکارت می کنند شنیدم مادرت گفته گلشیفته را من بزرگ کردم اهل برهنگی واین حرفها نیست خانواده ات گفته اند این تصویر اعجاز فتوشاپ است این غربیها بی تربیتها رو یک مجله ی معتبر عکس فتوشاپی می زنند بدون هماهنگی با صاحب عکس !!

گلی جان شنیده ام وزارت ارشاد گفته شما دیگه ایران برنگردی ودرجای دیگری از دنیا مشغول هنرمندی هایت باشی ولی اصلا خودت را ناراحت نکن اینجا ایران است وما عادت داریم زود همه چیز را فراموش کنیم زود خونهایی که روی این خاک ریخت تا ناموس شیعه در بستان وسوسنگرد به تاراج نرود را فراموش می کنیم خونهایی که امروز می ریزد تا امنیت این سرزمین بماندرا فراموش خواهیم کرد وخیلی چیزهای دیگر را ، شاید مدیران فرهنگی عوض شدند وتو را با همه ی دهن کجی هایت باز به ایران راه دادند وخدارا چه دیده ای شاید درجشنواره فجر برایت بزرگداشت گرفتند آخر مازود همه چیز را فراموش می کنیم.